Dol op oude herenhuizen;

Gewaagd

Het is Mark die in huize Den Haan deze gewaagde keuzes maakt. Zijn vrouw laat hem daarin volledig zijn gang gaan. "Jij zit erop," zegt ze dan. "Mijn vrouw is kunstdocent en zij is verantwoordelijk voor de kunst en de schilderijen in huis. Ik zou ons interieur als opgeruimd, maar wel warm en gezellig omschrijven. We vinden het leuk om nieuw en oud te mixen."

Mark wordt in 1974 geboren. Zijn ouders wonen aan de Poeldijkseweg in Wateringen, waar ze een manege runnen. Behalve op paarden zijn vader en moeder ook dol op postduiven, die ook een belangrijke rol spelen in het leven van de familie Den Haan. "Ik kom ook uit een familie met aannemers en schilders. Dat is mij met de paplepel ingegoten. Als tiener ging ik iedere vakantie mee naar de bouw en heb zo de fijne kneepjes van het vak geleerd. Na mijn middelbare school heb ik de schildersvakopleiding Nimeto in Utrecht gevolgd."

Op zijn zesde verhuist Mark naar de Vondelstraat, waar hij de vooroorlogse Haagse woningbouw leert waarderen. "Ik speelde daar op de toen nog beruchte pleintjes, zoals het Koningsplein, nu een van de meest gewilde plekken in Den Haag. We wonen nu al meer dan tien jaar aan de Van Merlenstraat, vlak bij het Koningsplein. Dus die cirkel is weer een beetje rond. Toen ik een jaar of achttien was, verhuisden mijn ouders terug naar het Westland, naar Honselersdijk, waar mijn ouders de duivensport beter konden beoefenen. Ik weet nog dat ze daar heel succesvol mee waren. Er kwamen mensen uit China, de Verenigde Staten en Oost-Europa om hun duiven te kopen. Het ondernemende en harde werken heb ik wel van mijn ouders meegekregen. Net als het liefdevolle en harmonieuze. Ik kom echt uit een warm nest: mijn vader en moeder waren altijd in alles gelijkwaardig. Zo ben ik ook met mijn vrouw."

Via zijn vader krijgt Mark in 1997, op zijn 23ste, de kans zijn eerste huis te kopen. Het is een kleine parterre aan het Burgemeester Françoisplein die Mark vervolgens volledig opknapt. "Een superleuk huisje in een knusse volkswijk. Ik hoorde de buurman boven me snurken als hij niet met een biertje voor de deur zat. Vervolgens kreeg ik, wederom dankzij mijn vader, de kans een voormalig pakhuis aan de Roerstraat te kopen. Dat was volledig vervallen, er had al dertig jaar niemand meer in gewoond. Ook dat pand heb ik helemaal opgeknapt, misschien wel de leukste en meest bijzondere klus die ik ooit gedaan heb. Echt een feest om te doen, en vervolgens een feest om daar te wonen. Ik had een woonkamer van wel zestien meter lang."

Te klein

Een kleine tien jaar woont Mark aan de Roerstraat, maar omdat het huis maar twee slaapkamers heeft en hij inmiddels twee kinderen heeft gekregen, wordt het wat dat betreft te klein. En dus gaat Mark met zijn vrouw een nieuwe uitdaging aan aan de Van Merlenstraat. "Een prachtig oud herenhuis met nog alle details. Ik vond het natuurlijk leuk om dat project aan te gaan. Ik denk dat we ruim een half jaar hebben verbouwd en sindsdien wonen we er met veel plezier. Ik heb het idee dat we hier nooit meer weggaan. Dit is echt ons thuis. Ik heb eerlijk gezegd niet meer veel te wensen over. Misschien komen er ooit nog wat kleine aanpassingen, maar voor de rest ben ik meer dan tevreden."